Potrzebujesz chwili czasu, kilku do kilkunastu minut. Miejsca, w którym nikt nie będzie Ci przeszkadzał. Ja lubię ciszę, więc nawet w domu ubieram słuchawki z redukcją szumów. Usiądź na krześle, na kanapie, albo nawet połóż się. W wannie też się liczy, tylko nie zaśnij. Weź kilka głębokich oddechów i zamknij oczy. Nie przejmuj się bieganiną myśli. Obserwuj je jak bawiące się na podwórku dzieci. Albo samochody sunące autostradą.

Kiedyś sądziłem, że droga do spokoju powinna być skomplikowana. Stanowić wyzwanie intelektualne albo ocierać się o magię. Mówić o poziomach energetycznych, manifestacjach, wibracjach. Właśnie tam szukałem inspiracji, ale to nie dla mnie. Nie wierzę w dzwonki i dym kadzidła. Z czasem wypracowałem swoją drogę do spokoju.